Opętało mnie. Zdecydowanie tak. W tym stwierdzeniu musi być choć ziarno prawdy skoro od jakiegoś czasu wybieram książki różnych pisarzy, i zagranicznych, i rodzimych, dotykające tematów zjawisk paranormalnych, przeróżnych cudów i strasznych maszkaronów. Po Wampirze Reymonta trafiłem na Opętanych Witolda Gombrowicza. Powieść Opętani to kolejny przykład powieści gotyckiej na gruncie literatury polskiej. Historia, łącząca elementy kryminału, powieści sensacyjnej i powieści gotyckiej, pierwotnie drukowana była w odcinkach na łamach polskiej prasy ("Dobry Wieczór - Kurier Codzienny", "Express Poranny").
W Opętanych splatają się losy bardzo różnych osób - Maja Ochołowska jest córką bankrutującej szlachcianki, trener tenisa Leszczuk to obdarzony talentem młodzieniec szukający okazji by zaistnieć w tenisowym światku, narzeczony panny Ochołowskiej Cholawicki jest zarządcą zrujnowanych dóbr hrabiego Holszańskiego, profesor Skoliński natomiast jest miłośnikiem historii pragnącym odkryć skarby ukryte na zamku Holszańskiego. Nie tyko Skoliński ma chrapkę na ukryte w pogrążonym w ruinie zamku Holszańskiego dobra. Przebiegły Cholawicki, mający pieczę nad szalejącym z rozpaczy za synem Franiem hrabią Holszańskim, liczy, że ukryte w zamczysku skarby przypadną mu w udziale po śmierci starego dziedzica. Tylko co stało się z Franiem? Dlaczego hrabia oszalał? Wkrótce los wszystkich bohaterów złączy się z mroczną tajemnicą skrywającą się w starej kuchni posępnego zamku. Podchody, odkrywanie krok po kroku kolejnych elementów układanki oraz przedziwny magnetyzm, jakim pałają do siebie Maja i Leszczuk, stanowią fabularny trzon Opętanych.
W powieści Gombrowicz zawarł wiele ciekawych motywów sprawiających, że książka jest troszku straszna, ale także troszku zabawna. Jest zatem w tym kryminale poza intrygą trochę okultyzmu, historii o duchach, lokalnego folkloru, taniej sensacji, a wszystko to dopełnione zostało portretem polskiego społeczeństwa sprzed wojny. Sama historia hrabiego Holszańskiego, jego syna Frania i upiornej kuchni, w której zło panuje niepodzielnie, stanowi pretekst do obmalowania portretów postaci, które, każda na swój sposób, są opętane. Opętane przez inne osoby, wspomnienia czy pragnienie wzbogacenia się lub sławy. Każdy z bohaterów jest opętany, nie tylko Leszczuk zdradzający objawy opętania bardzo namacalnie, ale także Maja, Cholawicki, Skoliński na Holszańskim kończąc.
Autor: Witold Gombrowicz
Tytuł: "Opętani"
Wyd.: Wydawnictwo Literackie, Kraków 2011
Il.str.: 420
Cena: 49,90
..uwielbiam jego prozę, bo ma tyle odniesień i kontekstów, że każdy, kto czyta jakąkolwiek jego książkę odnajdzie w niej coś dla siebie.
OdpowiedzUsuńGratuluję recenzji i chęci sięgania po dzieła mistrza (bo to mój niewątpliwy guru słowa!) :)
Ten komentarz został usunięty przez autora.
UsuńPrawda, Gombrowicz jest niesamowity i będę wracał jeszcze wielokrotnie do jego dzieł - warto! Dzięki za odwiedziny!
Usuń